TAHMİNDE BULUNMA/FABL

 

ETKİNLİK PLANI 4

Ders: Türkçe                                                          

Sınıf Düzeyi: 7                                                        

Tema: Duygular                                               

Süre: 40 dk. + 40 dk. (2 ders saati)                                                  

Temel Dil Becerisi: Yazma

Yöntem ve Teknik: Tahminde Bulunma

Metin Türü: Fabl

Kazanım: T.7.4.3. Hikâye edici metin yazar.

                  T.7.4.4 Yazma stratejilerini uygular.

                 T.7.4.17 Yazdıklarını paylaşır.

Zihin Becerileri: Yazma, okuma, yaratıcılık, ilişkisel düşünme, yorumlama, mantık yürütme, parçaları birleştirme

Duyusal Beceriler: İlgi, merak, doğa ve hayvan sevgisi

Amaç: Öğrencilerin okuduklarından hareketle duygu, düşünce ve hayal dünyalarını zenginleştirmek, onları etkin duruma getirerek yorumlama ve fikir yürütme becerilerini geliştirmektir.

Uygulama: 7. Sınıf Türkçe ders kitabı “Duygular” teması “Meşe ile Saz” metni iki öğrenciye okuma tiyatrosu tekniğiyle okutulur. Öğrencilere daha önce aynı özellikte metin okuyup okumadıkları sorulur. Öğrencilerin bildikleri fablları anlatmaları istenir. Ardından aşağıdaki fabl parçası verilir ve öğrencilerden sadece girişi verilen fablda gelişme ve sonuç bölümlerini tahmin etmeleri istenir.

 

 

ASLAN İLE FARE

Pençesi dibinde bir aslanın,

Dalgınlıkla bir fare çıkıverdi.

Bu fırsatı kullanmadı sultanı ormanın.

Fareye dokunmayıp büyüklük gösterdi.

...

Fare hemen ayrıldı aslanın yamacından.

Pek de memnun olmuştu sultanın bu tavrından.

Ama aklı almadı, aslanın yaptığını

Normalde tek hamlede alırdı aslan canını.

“Demek” dedi farecik “Bu aslan başka aslan.”

“Öyleyse ben de ona borçlandım şimdi bir can.”

Günler, aylar geçti de hep değişti mevsimler

Ağaçlar yeşillendi, meyve verdi bitkiler.

Birgün fare ormanda yürürken mutlu mesut

Bir ses duydu derinden: “Haydi, onu çabuk tut!”

Fare merak etmişti, sese doğru koşturdu.

Bir de ne görsün, eyvah! Aslan ipe tutuldu!

O koskoca aslanı tuttular ayağından,

Astılar bir ağaca, sarkıttılar dalından.

Baş aşağı dururken aslan çok çaresizdi,

Avcılar konuşmuyor, ortam fazla sessizdi.

Farecik unutmadı aslanın iyiliğini,

Kurtarmalıydı onu, bu idi tek bildiği.

Hemen bir plan yaptı, uygulamaya geçti,

Avcılardan birini kendine hedef seçti.

Acımasız avcının yanına gitti hızla,

Kemirdi ayağını; büyük bir zevkle, hazla.

Avcılar şaşırdılar, toplandılar bir yere

Fare çoktan kaçmıştı, ağacın tepesine.

Aslanın ipini de aynı zevkle kemirdi,

Aslan kurtuldu işte, avcıları gönderdi.

İşte o günden sonra aslan, fare dost oldu

Ormanda herkes bunu görünce mutlu oldu.

İşte böyledir hayat, büyük küçük fark etmez

Zorda olan birini kimse asla terk etmez.

Bize muhtaç olana yardım edersek eğer,

Gün olur o da bizi görür kurtarılmaya değer.