METİN TAMAMLAMA/HİKÂYE
ETKİNLİK
PLANI 2
Ders:
Türkçe
Sınıf
Düzeyi: 5
Tema:
Erdemler
Süre:
40
dk. (1 ders saati)
Temel
Dil Becerisi: Yazma
Yöntem
ve Teknik: Metin Tamamlama
Metin
Türü: Hikâye
Kazanım:
T.5.4.4 Yazma stratejilerini uygular.
T.5.4.15. Yazdıklarının içeriğine uygun başlık belirler.
Amaç:
Öğrencilerin
okuduklarından hareketle duygu, düşünce ve hayal dünyalarını zenginleştirmek;
onları etkin duruma getirerek yorum yapma ve fikir yürütme becerilerini
geliştirmektir.
Uygulama:
Öğrencilere
5. sınıf Türkçe kitabındaki “Yaşama Sevinci” hikâyesinin bir kısmı okutulur.
Metnin kalan kısmını kendilerinin tamamlamaları istenir.
YAŞAMA SEVİNCİ
Münevver teyze yakın komşumuzdu.
Her gün o cıngıl mıngıl penceresinde postacının
yolunu gözler,
postacı köşeden görününce de başlardı:
––– Postacı
evladım! Bana mektup var mı?
Postacı ağzının içinde
yuvarladığı sözcüklerle yanıtlardı Münevver teyzeyi.
––– Mımmmnın.
Anneme sordum bir gün, postacı niye
böyle yapıyor diye.
––– Kimi kimsesi yok ki oğlum. Kimden
gelecek ona mektup? Ne yapsın postacı, usanıyor her gün!
Kendi kendime söz verdim.
(...)
Postacıyı Münevver teyzeye böyle
davrandığı için pişman edeceğim. Günler günleri kovaladı. Okula başladım.
Okumayı zaten ufak ufak sökmüştüm fakat yazmayı öğrendim. İşte bu, benim için
çok önemliydi. Artık her gün okuldan geliyor, o gün yaşadıklarımı bir deftere
yazıyordum. Günlük gibi düşünmüş olabilirsiniz ama bu defterde benim sadece
yaşadığım olaylar yoktu. Arkadaşlarım, ailem, yaşadıklarım, hayallerim, sevinç
ve kederlerim... Aslında “gün”lük değil ömürlüktü yazdıklarım.
İşte bu defterimi bir de bıkmadan
usanmadan yanımda taşıyordum. Okuldan çıkıp eve gelirken mutlaka Münevver
teyzeye uğruyor ve ona bir gün önce yazdıklarımı okuyordum. Münevver teyze o
kadar mutlu oluyordu ki...
⸏
Yavrum, evladım bir daha oku lütfen. Bir daha , bir daha diye ısrar
ediyordu.
E onu kırmayı hiç istemediğim için de
hava kararana kadar onunla kalıyordum. Bu olay Münevver teyze için o kadar iyi
gelmişti ki... Artık postacının yolunu değil benim yolumu bekliyordu. Bu durum
postacının da dikkatini çekmişti. Kendisini pencerelerde bekleyen Münevver
teyzeyi aylardır görmüyordu. Bugün ben yine Münevver teyzenin evinde,
yazdıklarımı yüksek sesle okurken kapı çaldı:
Postacı:
⸺ Benim Münevver teyze, postacı.
Münevver teyze hemen kapıyı açtı.
Postacının mektubunu hızlıca elinden kapmış, okumam için bana uzatmıştı. Ben
olayı anlamıştım.
Yorumlar
Yorum Gönder